ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΝΔΡΕΣ, ΕΜΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ...

Δεν μπορώ να ξεχάσω ένα εβδομηντάρη πελάτη που ήρθε να αγοράσει ένα μικρό διαμέρισμα για τα γεράματα - όπως μου είπε.

Μόλις είχε πάρει το εφάπαξ και ήθελε να το τοποθετήσει.
Ωστόσο είχε έρθει μόνος του στο γραφείο και όταν το ρώτησα για τη σύζυγο  μου απάντησε:
-Είμαστε άνδρες. Άλλωστε δικό μου είναι το εφάπαξ, ότι θέλω το κάνω!
Έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε και είδαμε 5 διαμερίσματα.
Στο πέμπτο ενθουσιάστηκε και μου είπε:
-Αυτό θα το πάρω, το κλείνουμε από σήμερα και μην το δείξεις σε κανένα άλλο.
Χάρηκα και εγώ για τη γρήγορη πώληση αλλά κάτι με έτρωγε.
Φεύγοντας μου λέει:
-Δε μου δίνεις το κλειδί, να το δει και η σύζυγος και στο φέρνω αύριο...
Αν και συνήθως το αποφεύγω του το έδωσα. Με την προτροπή "Είμαστε άνδρες έτσι, μη σε τουμπάρει η γιαγιά..."
-Είπαμε δικό μου είναι το εφάπαξ , βάζω φωτιά και το καίω.
Πέρασε το μεσημέρι και δεν είχε φανεί στο γραφείο, με έζωναν τα φίδια.
Φάνηκε το απόγευμα με κατεβασμένα τα αυτιά, σαν τη βρεγμένη γάτα.
-Τι έγινε, δε πιστεύω να σε τούμπαρε η γιαγιά;
-Ξέρεις η κουζίνα δεν έχει παράθυρο μπροστά και εκείνη θα μένει περισσότερες ώρες στο σπίτι, δεν της άρεσε...
-Κρίμα, (του απάντησα κι εγώ) γιατί νόμιζα ότι ήταν δικό σου το εφάπαξ.
-Δικό μου είναι, αλλά τη γκρίνια μετά ποιος την αντέχει;
ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΓΥΝΑΙΚΕΣ